Zdrowy Białystok

Poczuj na własnej skórze

Na prośbę naszych Czytelników prezentujemy ćwiczenia - do samodzielnego wykonania w domu - które mogą być uzupełnieniem terapii integracji sensorycznej. Zaproponuje je Jolanta Halicka, dyrektor Niepublicznej Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej Nr 2 w Białymstoku.
Na początek przypomnijmy czym jest integracja sensoryczna (SI). Otóż jest to proces neurologiczny odpowiedzialny za prawidłową organizację bodźców napływających ze wszystkich zmysłów. Gdy mózg je właściwie rozpoznaje, segreguje, interpretuje, łączy ze sobą i wcześniejszymi doświadczeniami - to dziecko rozwija się prawidłowo. Nierozwinięcie określonych umiejętności w poszczególnych stadiach rozwoju, powoduje powstawanie trudności w funkcjonowaniu i zachowaniu dziecka.
Rodzicu jeśli zastanawiasz się nad rozpoczęciem terapii SI, poniższe propozycje ćwiczeń są właśnie dla twego dziecka. Stanowią one bowiem świetnie przygotowanie malucha do „trudniejszych” zajęć wykonywanych z terapeutą. Zatem zaczynamy i... zapraszamy do łazienki.
Woda - masaż lub hydromasaż strumieniem wody, regulacja siły i rodzaju strumienia, odczuwanie oporu wody, odczuwanie różnej temperatury (ciepło - zimno - gorąco), słuchanie szumu wody - zmysł dotyku, słuchu i wibracji.
Gąbki, myjki, szczotki - pocieranie ciała z różną siłą i materiałem o różnej fakturze i kolorze - zmysł dotyku i wzroku.
Suszarka - odczuwanie różnej temperatury (wskazane są suszarki z opcją trzech temperatur), odczuwanie siły podmuchu powietrza (suszarki z regulowanym podmuchem powietrza) na różnych częściach ciała, samodzielne trzymanie w rękach suszarki, „słuchanie” suszarki, kształtowanie schematu ciała poprzez „suszenie” wybranych części ciała - zmysł dotyku, wibracji i słuchu.
Piana - odczuwanie konsystencji i „lekkości” piany, smarowanie ciała pianą (zabawy z pianą można wykorzystać do ćwiczeń wydłużonego wydechu - dmuchanie na pianę), obserwowanie fruwającej piany - zmysł wzroku i dotyku.
Sól do kąpieli - odczuwanie porowatości i szorstkości soli, pocieranie solą ciała z różną siłą, wykorzystanie soli w różnych kolorach i obserwowanie zabarwienia wody, wąchanie - zmysł dotyku, węchu i wzroku.
Kosmetyki - możliwość wykonania masażu całego ciała, wywieranie zróżnicowanego ucisku na poszczególne części ciała, wąchanie kosmetyków - zmysł dotyku, węchu.
Szczotka do zębów - najlepsza jest szczotka wibrująca, która daje możliwość wykonania masażu w jamie ustnej, jak i w obrębie twarzy - zmysł dotyku, wibracji, słuchu.
Kisiel, galaretka, krochmal, budyń - dotykanie substancji o różnej konsystencji, kolorze i temperaturze, smarowanie nimi ciała, próbowanie galaretki i kisielu o różnych smakach, masaż dłoni tymi substancjami, rozsmarowywanie tych substancji rękoma na glazurze, lustrze - zmysł wzroku, dotyku, smaku.
Farby - malowanie ciała różnokolorowymi farbami, np.: przy użyciu rąk, pędzla, gąbek - zmysł wzroku, dotyku.
Lustro - wykonywanie czynności pielęgnacyjnych przed lustrem, smarowanie ciała lub tylko twarzy, np.: pianą, farbami, zabawy z oświetleniem, nazywanie części ciała - zmysł dotyku, wzroku.
Ubieranie - nakładanie kolejnych części ubrań, które może być połączone z masażem, uświadamianie osobie niepełnosprawnej ich istnienia, ubrania powinny być w różnych kolorach i o różnej fakturze - zmysł wzroku, dotyku, słuchu.
Pralka - odczuwanie wibracji i temperatury, dotykanie działającej pralki, w miarę możliwości siedzenie na pralce podczas jej pracy - zmysł wibracji.
Golarka elektryczna - odczuwanie wibracji poprzez trzymanie w dłoni lub dotykanie wybranych części ciała - zmysł słuchu, wibracji, dotyku.
Mydło - odczuwanie jego śliskich kształtów, zapachu, mydlenia ciała, wytwarzanie piany - zmysł dotyku, węchu, wzroku.
Ponadto akustyka łazienki wyposażonej w glazurę pozwala na zabawy dźwiękiem przy wykorzystaniu różnych instrumentów, mikrofonu – zabawki lub własnego głosu.
Wykonując te ćwiczenia trzeba obserwować dziecko. Jeśli okażą się on źle tolerowane lub wręcz awersyjne - warto skorzystać z konsultacji terapeuty SI, który przeprowadzi pełną diagnozę rozwoju dziecka po kątem zaburzeń integracji sensorycznej.
Niepubliczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna Nr 2 w Białymstoku wykonuje takie diagnozy bezpłatnie, a w przypadku stwierdzonych deficytów dziecko może korzystać z bezpłatnych zajęć w profesjonalnej sali integracji sensorycznej, pod okiem fizjoterapeuty, specjalisty IS, neurologa i neurologopedy. Zajęcia te często są łączone z wygaszaniem odruchów przetrwałych u dziecka, o których szerzej w kolejnym wydaniu „Zdrowego Białegostoku”.
Oprac. MB