Pośród nas
- Piątek, 21 luty 2014 10:13
„Kto, wiedząc że jest zakażony wirusem HIV, naraża bezpośrednio inną osobę na takie zakażenie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.” Art. 161. §1 Kodeksu Karnego.
W tym roku mijają 33 lata od pierwszego, zdiagnozowanego przypadku zachorowania na AIDS. Jednakże, pomimo wielu bardzo zaawansowanych badań, do tej pory nie udało się zwalczyć tej choroby całkowicie.
AIDS to zespół nabytego niedoboru odporności. Nazwa ta została nadana tej chorobie w 1982r. Wcześniej nazywano ją „rakiem gejów” lub upośledzeniem odporności związanym z homoseksualizmem. Początkowo też obawiano się kontaktów z chorymi, gdyż nie do końca znany był sposób rozprzestrzeniania się choroby.
Na szczęście niedługo potem wykryto, iż przenosi się ona m.in. przez kontakt z krwią oraz przez niezabezpieczone kontakty seksualne z osobą zarażoną (bezpośredni kontakt z nasieniem męskim, płynem przedspermowym, wydzieliną z pochwy). Ślina nie przenosi wirusa. Jednak największe ryzyko zakażenia jest w przypadku kontaktu z krwią osoby chorej. Wirusem, od matki będącej jego nosicielką, może zakazić się także dziecko podczas porodu lub karmienia piersią. Należy jednak pamiętać, że przy zachowaniu odpowiednich środków ostrożności, nawet przy codziennym kontakcie z zakażonym, prawdopodobieństwo zakażenia się HIV praktycznie nie istnieje.
Rozwój wirusa HIV w organizmie człowieka można podzielić na trzy fazy. W czasie kilku pierwszych tygodni od zakażenia, wirus HIV namnaża się, powodując dolegliwości podobne do grypy. Są to: gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie gardła, bóle głowy, mięśni, stawów, uczucie wyczerpania. Objawy te mogą ustąpić samoistnie po ok. dwóch tygodniach, dlatego też zakażenie w tym stadium diagnozowane jest rzadko. Następnie wirus może nie dawać żadnych objawów przez nawet kilkanaście lat, pozostaje wtedy w tzw. stanie „utajenia”. Ostatnie stadium choroby prowadzi do rozwoju AIDS, co skutkuje upośledzeniem układu odpornościowego i wówczas nawet niewielka infekcja może doprowadzić do śmierci.
Zakażenie wirusem HIV nie jest równoznaczne z zachorowaniem na AIDS. Aby nie dopuścić do rozwoju AIDS, konieczne jest zastosowanie terapii antyretrowirusowej pod kontrolą specjalisty.
Diagnozowanie zakażenia wirusem HIV jest dwuetapowe. Wstępnie wykonywany jest test ELISA. Jego negatywny wynik świadczy o braku we krwi przeciwciał antyHIV. Jeśli jednak od czasu, kiedy możliwe było zakażenie nie minęło 12 tygodni, liczba wytworzonych przeciwciał może być zbyt mała, aby wykryć ją tym testem. Czas ten nazywany jest „okienkiem serologicznym”. Jeśli natomiast test wykaże występowanie we krwi przeciwciał antyHIV, przeprowadza się dodatkowo test Western Blot jako badanie potwierdzające.
A kiedy należy wykonać takie badanie? Z pewnością po każdym „ryzykownym” zdarzeniu, które miało miejsce w naszym życiu. Do tych zdarzeń zaliczamy: bezpośredni kontakt ze świeżą, cudzą krwią (zakłucie zanieczyszczoną igłą lub innym narzędziem na którym jest krew, zachlapanie krwią śluzówek oczu, nosa, jamy ustnej bądź też kontakt czyjejś krwi z naszą raną, świeżym skaleczeniem, poparzeniem) bądź też niezabezpieczony prezerwatywą kontakt seksualny, gdy nie mamy pewności, czy partner jest zdrowy.
Na badanie najlepiej wybrać się do Punktu Konsultacyjno-Diagnostycznego, w którym zapewniona jest kompleksowa opieka nad osobą, która się tam zgłasza.
Jednakże gdyby ktoś chciał samodzielnie wykonać badanie, to sprawdziłam w kilku wybranych białostockich laboratoriach jaki jest jego koszt. Laboratorium w Eskulapie – 25zł., laboratorium „Diagnostyka” - 30zł., laboratorium na Słonimskiej – 35zł.
I na koniec jeszcze dane epidemiologiczne:
Od początku epidemii (1985r.) do 30 listopada 2013r. w Polsce zanotowano: 17.389 zakażonych ogółem, co najmniej 6.014 zakażonych w związku z używaniem narkotyków, 3.022 zachorowań na AIDS, 1.237chorych zmarło.
A oto informacja, jaką uzyskałam w Wojewódzkiej Stacji Sanitarno-Epidemiologicznej w Białymstoku, na temat ilości zachorowań na AIDS i zakażeń wirusem HIV w naszym województwie w latach 2011- 2013: w 2011 r. 17 zachorowań na AIDS i 24 nowo wykryte zakażenia wirusem HIV, w 2012 r. 10 zachorowań na AIDS i 11 nowo wykrytych zakażeń wirusem HIV, w 2013 r. 4 zachorowania na AIDS i 19 nowo wykrytych zakażeń wirusem HIV.
Marzena Bęcłowicz
Krajowe Centrum ds. AIDS
ul. Samsonowska 1
02-829 Warszawa
www.aids.gov.pl
telefon zaufania 801 888 448
Ewa Rakowicz-Wawrusiewicz, prezes Stowarzyszenia „Faros” w Białymstoku
Nasze Stowarzyszenie prowadzi w Białymstoku Punkt Konsultacyjno-Diagnostyczny, w którym można wykonać test w kierunku HIV. Badanie zawsze poprzedzone jest rozmową z doradcą, który poinformuje o przebiegu testu, interpretacji wyniku, oszacuje ryzyko zakażenia oraz co najważniejsze, ustali czy jest to dobry moment na jego wykonanie. Doradca będzie również towarzyszył podczas odbioru wyniku, aby móc wyjaśnić jego znaczenie, odpowiedzieć na wszelkie pytania, a w przypadku wyniku dodatniego wesprzeć i wskazać dalsze możliwości postępowania.
Punkt znajduje się przy ul. Św. Rocha 3 (wejście od ul. Krakowskiej) w pokoju nr 14. Można tam przyjść w każdy poniedziałek lub środę w godz. 15-18, tel. 601 147 308. Do badania nie jest wymagane ubezpieczenie w NFZ. Badanie jest anonimowe i bezpłatne (refundowane ze środków Krajowego Centrum ds. AIDS).
Zbadać można się też w Wojewódzkim Szpitalu Zakaźnym przy ul. Żurawiej 14 (pawilon C, niski parter) od poniedziałku do piątku w godz. 8-18. Badanie jest bezpłatne i anonimowe dla osób ubezpieczonych w NFZ. Osoby nieubezpieczone pokrywają koszty badania i wizyty lekarskiej.
Ponadto badania można wykonać w poradniach przy klinikach chorób zakaźnych, w niektórych stacjach sanitarno-epidemiologicznych oraz w wielu różnych laboratoriach diagnostycznych. W tych miejscach badanie jest płatne (cena zależy od miejsca), często nieanonimowe i rzadko poprzedzone rozmową. Stosowanie jakichkolwiek leków nie ma wpływu na wynik testu w kierunku HIV.
