Zdrowy Białystok

Przerośnięta "trójka"

Częste katary, nawracające zapalenia uszu, gardła, oddychanie przez usta, chrapanie, niespokojny sen. Jeżeli zauważysz u swego dziecka te objawy, to zwróć uwagę, czy twoja pociecha nie cierpi z powodu przerostu migdałka gardłowego określanego jako trzeci.
Aby przybliżyć Państwu problem musimy sięgnąć do lekcji biologii. Przypomnijmy więc sobie co to jest migdałek gardłowy. Jest on częścią układu odpornościowego. Znajduje się w tzw. nosowej części gardła. Podczas zwykłego oglądania gardła jest niewidoczny, gdyż znajduje się za podniebieniem miękkim. Trzeci migdałek wzrasta systematycznie do ok. 3 r. ż. Między 3., a 7. r. ż. osiąga największe rozmiary. Powiększanie się migdałka jest procesem naturalnym. Jeśli jednak jest on zbyt duży, to może być sprawcą wielu dolegliwości.
Ze względu na swoje usytuowanie może utrudniać oddychanie przez nos (migdałek blokuje nos od tyłu). Dzieci mają wówczas otwartą buzię, często chorują na infekcje górnych dróg oddechowych, mają długo utrzymujące się katary, chrapią w nocy, czasem występują u nich bezdechy senne prowadzące do niedotlenienia organizmu, a ich mowa może być zmieniona (nosowa). Długotrwałe oddychanie przez usta wpływa niekorzystnie na rozwój twarzoczaszki i może prowadzić do rozwoju wady zgryzu.
Powiększony trzeci migdałek może uciskać również znajdujące się w pobliżu ujścia trąbek słuchowych, które są odpowiedzialne m.in. za wyrównywanie ciśnienia w uchu środkowym. Zaburzona drożność trąbki słuchowej prowadzić może do rozwoju wysiękowego zapalenia ucha środkowego, którego głównym objawem jest niedosłuch.
Dzieci, u których obserwowane są wyżej wymienione objawy powinny być zbadane przez lekarza laryngologa, który może ocenić wielkość migdałka za pomocą badania endoskopowego lub lusterka wprowadzonego do gardła. Jeżeli zostanie stwierdzony przerost, lekarz może zlecić odpowiednie leczenie, które może doprowadzić do jego zmniejszenia się i stopniowego ustępowania dolegliwości związanych z jego przerostem. Jeżeli zaś pomimo zastosowanego leczenia nie będzie poprawy, to laryngolog może zaproponować usunięcie migdałka gardłowego. Zabieg operacyjny polega na ścięciu migdałka specjalnym narzędziem. Krwawienie jest zwykle krótkotrwałe i ustępuje samoistnie.
Marzena Bęcłowicz, Fot. Marzena Bęcłowicz

Opinia lekarza
dr n. med. Agnieszka Kurzyna, specjalista otolaryngologii dziecięcej z Ośrodka Laryngologii ?JuniorMed? w Białymstoku:
Zabieg adenoidektomii ? bo tak fachowo nazywamy zabieg usunięcia migdałka gardłowego - wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Zapewnia ono bezpieczeństwo i komfort zarówno pacjentowi, jak i chirurgowi. Po zabiegu najtrudniejsze są pierwsze godziny. W tym okresie dzieci nie mogą jeść, pić i wymagają podawania leków przeciwbólowych. Dzieci są zwykle hospitalizowane aż do następnej doby po zabiegu. Ma to na celu kontrolę i umożliwia szybką reakcję w razie pojawienia się krwawienia.
Jeżeli u pacjentów pomimo zastosowanego leczenia zachowawczego nadal utrzymują się objawy świadczące o znacznym przeroście migdałka gardłowego, to oczywiście namawiam do jego usunięcia. Rodzice zwykle obawiają się tego zabiegu i jest im bardzo trudno podjąć odpowiednią decyzję. Sama jako matka miałam taki dylemat. Wielu rodziców jest jednak bardzo zadowolonych z efektów takiego zabiegu i widzą ewidentną poprawę komfortu życia dziecka.