Wstydliwe schorzenia
- Wtorek, 25 sierpień 2020 11:04
Na syfilis cierpieli Napoleon, Artur Schopenhauer, Iwan Groźny, a nawet Marysieńka Sobieska. Kiła dopadła Al Capone i ojca Wilsona Churchilla. Podejrzewano, że chorowali na nią Hitler i Lenin. Stała się też przyczyną śmierci Stanisława Wyspiańskiego.
Choroby przenoszone drogą płciową, zwane wenerycznymi, towarzyszyły ludzkości od zarania dziejów i były następstwem niepohamowanego popędu seksualnego. Obecnie Światowa Organizacja Zdrowia podaje, że każdego dnia na świecie odnotowywanych jest ponad milion nowych zakażeń tymi chorobami. Niestety wiele osób lekceważy objawy i zaraża swoich partnerów seksualnych. Choć współczesna medycyna umożliwia dokładną diagnostykę oraz skuteczne leczenie, to nadal wstydzimy się pójść do lekarza i wykonać badania.
Na choroby przenoszone drogą płciową zapadają najczęściej osoby o niskim statucie materialnym, żyjące w wielkich miastach, miedzy 15. a 24. rokiem życia, a także mężczyźni o orientacji homoseksualnej, mający wielu partnerów. Do zakażenia dochodzi podczas tradycyjnego stosunku, jak też kontaktów analnych i oralnych. Czynnikami zwiększającymi ryzyko chorób wenerycznych są: brak stałego partnera seksualnego, podejmowanie ryzykownych zachowań seksualnych, niestosowanie prezerwatyw i środków zabezpieczających, stosowanie środków psychoaktywnych, swoboda seksualna i różnorodność praktyk seksualnych oraz brak elementarnej wiedzy na temat chorób wenerycznych. Typowymi objawami, na które należy zwrócić uwagę i udać się do specjalisty w celu wykonania diagnostyki są: ból, pieczenie, swędzenie w okolicach narządów płciowych, ból i pieczenie podczas oddawaniu moczu, wydzielina z pochwy/penisa. Objawami charakterystycznymi są też zmiany skórne w okolicach narządów płciowych, ból podczas stosunku, a także bóle podbrzusza i powiększenie węzłów chłonnych - głównie pachwinowych.
Czynnikami etiologicznymi chorób przenoszonych drogą płciową są: wirusy, bakterie, a także grzyby i pasożyty. Do chorób wywołanych przez wirusy zaliczamy: HIV, czyli wirus nabytego upośledzenia odporności; opryszczkę wywołaną przez wirusa HSV-2 oraz zapalenie wątroby typu B lub C, wywołane odpowiednio przez wirusy – HBV i HCV.
- Nosiciele wirusa HIV latami nie dostrzegają u siebie objawów. Pierwszymi objawami jest ostra infekcja retrowirusowa przypominająca objawy grypopodobne.W tym okresie też następuje pierwszy epizod obniżenia limfocytów CD4 i bardzo wysoka wiremia. Wczesna diagnostyka (jaka, jakie badanie, krew????)i szybka terapia HIV dają nam większe szanse na skuteczność leczenia.
- Zakażenie wirusem HSV-2 jest najprawdopodobniej najczęstszym zakażeniem przenoszonym drogą płciową. Diagnostyka zakażenia opiera się na badaniu DNA wirusa metodami molekularnymi opartymi na technologii Real Time PCR połączonej z histologią, kolposkopią oraz cytologią. Nowoczesne testy genetyczne dokładnie określają nam rodzaj wirusa HPV, którym zostaliśmy zakażeni.
- Wirusy HBV i HCV „odpowiadają” za około 90% wszystkich pierwotnych nowotworów wątroby. Przenoszone są głównie przez krew ale można też się nimi zarazić poprzez kontakty seksualne. (Jakie badania, jak wykrywa się zakażenie)
Choroby przenoszone drogą płciową wywołane przez bakterie to z kolei kiła, rzeżączka i chlamydioza.
- Kiła - jak diagnozuje się kiłę.
- Rzeżączka - badaniami pozwalającymi wykryć zakażenie jest posiew w kierunku bakterii wywołujących chorobę - dwoinki rzeżączki lub metoda PCR.
- Chlamydioza to choroba wywołana przez bakterie Chlamydia trachomatis. Jaka diagnostyka?
Natomiast choroby przenoszone drogą płciową wywołane przez grzyby, pierwotniaki i pasożyty to głównie rzęsistek pochwowy, świerzbowiec drążący oraz wszawica narządów płciowych.
- Rzęsistkowica – wywołana przez jednokomórkowego pierwotniaka Trichomonas vaginalis. W celu diagnostyki pobiera się wymaz z pochwy - w przypadku kobiet lub z cewki moczowej – w przypadku mężczyzn.
Ewentualnie kilka słów o diagnozowaniu świerzbowca i wszawicy.
Czas letni sprzyja miłosnym uniesieniom i... niebezpiecznym eksperymentom. Nowe metody badań serologicznych, a także metody biologii molekularnej uzupełniające metody klasyczne stosowane dotąd w rozpoznawaniu chorób płciowych, pozwalają na dokładną diagnostykę przypadków wątpliwych i bezobjawowych. Te nowoczesne metody diagnostyczne stosowane w rozpoznawaniu i leczeniu chorób wenerycznych pozwalają na usunięcie zakaźności oraz szybkie i definitywne wyleczenie wczesnych zakażeń.
mgr. Paweł Kitlas, Centrum Medyczne Medrex w Białymstoku
